I. o. (Eng. eig. stevig, zwaar = stout II: krachtig, donker Eng. bier).
II. bn., bw. (1 stoutmoedig; onversaagd; vermetel maar minder ong.; 2 ondeugend):
1. een stout waagstuk; Karel de Stoute, 1467-’77; dat overtreft de stoutste verwachtingen, vermetel; hij spreekt stout overmoedig;
2. e. stout kind, niet zoet.
