v. scheidingen, scheidinkje (1 het scheiden, 2 het gescheiden zijn; 3 scheilijn, grens[lijn]):
1. scheiding van ziel en lichaam; scheiding van tafel en bed, (rechtst.) wettelijke opheffing van de samenwoning van twee echtgenoten; scheiding van kerk en staat, verbreking van alle bijzondere betrekkingen tussen deze beide;
2. onze scheiding zal niet voor eeuwig zijn;
3. een rivier is vaak een scheiding tussen twee rijken.
