ketende, h. geketend (1 met een keten, ketenen vastmaken, in ketenen slaan, boeien; 2 fig. bedwingen):
1. Prometheus was aan een rots geketend;
2. zijn hartstochten ketenen.
Gepubliceerd op 11-11-2021
betekenis & definitie
ketende, h. geketend (1 met een keten, ketenen vastmaken, in ketenen slaan, boeien; 2 fig. bedwingen):
1. Prometheus was aan een rots geketend;
2. zijn hartstochten ketenen.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: