I. bn. (1 van lijnen of vlakken: zo gelegen, dat zij hoe ver ook verlengd, elkaar nimmer kunnen ontmoeten; 2 zich in gelijke richting uitstrekkend, ook fig.):
1. evenwijdige lijnen, vlakken;
2. evenwijdige dijken.
II. bw. (in geheel gelijke richting): evenwijdig lopen; evenwijdig geplaatst.
