m. eisen (1 verlangen, vraag, vordering krachtens recht of macht; voorwaarde, gesteld voor een tegenpraestatie; 2 wat een persoon of zaak nodig heeft om tot zijn of haar recht te komen enz.; 3 rechtst. vordering van hem, die een rechtsvordering heeft ingesteld; 4 uitspraak, door het openbaar ministerie van het gerecht verlangd; 5 wat men van een persoon of zaak verlangt of vergt, alvorens daarover tevreden te zijn):
1. een eis doen; billijke eisen stellen;
2. de eisen des tijds; naar (de) eis, naar behoren;
3. de in de eis omschreven vorderingen v. d. appellant; eis tot nietigheid;
4. de eis was een jaar hechtenis;
5. hoge eisen stellen aan, veel vergen, goede hoedanigheden eisen; aan gestelde eisen voldoen.
