XYZ van de klassieke muziek

Katja Reichenfeld (2003)

Gepubliceerd op 21-03-2017

Tuba

betekenis & definitie

Tuba (Lat. klaroen, trompet) is een koperen blaasinstrument met wijde boring, gebruikt als bas in een band en in de kopersectie van een symfonieorkest. De tubafamilie bestaat uit vijf leden: de tuba in bes (274 cm), in f (366 cm), in es (427 cm), in c(488 cm) en de 'besbas' in bes (549 cm). Zijdelings tot de tubafamilie behoren o.a.de sousafoon en de Wagner-tuba. In 1835 werd de bastuba in Berlijn gepresenteerd door bandleider Wieprecht en instrumentenmaker Moritz. De grote ventielen die voor het instrument waren ontworpen, heetten 'Berliner Pumpe'.