Microtonaliteit is het gebruik van tonen met kleinere intervallen dan een kleine secunde. Dit kan bijvoorbeeld ontstaan door het delen van kleine secunden in kwarttonen of nog kleiner.
De Amerikaanse componist Charles Ives componeerde met kwarttonen, bijvoorbeeld in Three Quarter-Tone Pieces (Drie kwarttoonstukken, 1924) voor twee piano's, waarbij de ene piano een kwarttoon hoger dan de andere gestemd is.
Een andere vorm van microtonaliteit is het onderscheiden tussen bijvoorbeeld de fis en de ges, omdat die in de natuurlijke stemming niet gelijk zijn. Microtonale piano's hebben daardoor veel meer toetsen dan een normale piano.
