De Engelse hoorn is een althobo met een peervormige beker. De toonomvang is: es-d"', een kwint lager dan de gewone hobo.
Hoe de Engelse hoorn aan zijn naam komt, is een raadsel: de althobo is namelijk noch Engels, noch een hoorn. Doorgaans neemt men echter aan dat de naam een verbastering is van het oud Franse 'cor anglé', gebogen hoorn, naar de vroegste exemplaren die in een kromming werden gebouwd. De Engelse hoorn ontwikkelde zich omstreeks 1720 uit de oboe da caccia.
