Een altviool (lt. viola) is een strijkinstrument waarvan de snaren een kwint lager gestemd zijn dan van de viool: c-g-d'-a'.
Rond 1535 werd in Italië de eerste altviool -aanvankelijk 'viola dabraccio' genoemd- gebouwd. In oude partituren komen de termen 'alto viola' en 'tenor viola' voor: het instrument werd voor het alt- én het tenorregister gebruikt. De omvang van de klankkast varieerde sterk. Tegenwoordig bedraagt deze 38 tot 45 centimeter. Volgens de wetten van de akoestiek zou de omvang 53 centimeter moeten zijn. Elke bouwer lost dit probleem op eigen wijze op.
