Er zijn in Nederland diverse soorten coöperaties. Op het gebied van land- en tuinbouw wordt samengewerkt door de leden van de coöperatie ter verkrijging van kredieten, het verwerken van landbouwprodukten en het bevorderen van de afzet.
Ook kennen we verbruikscoöperaties: de Co-op Nederland exploiteert supermarkten en andere levensmiddelenzaken; coöperatieve inkoopverenigingen trachten voor de betrokken leden een zo gunstig mogelijk inkoopbeleid te voeren; coöperatieve woningbouwverenigingen zijn wo-ningcorporaties. Hun doel is woningen te bouwen, te beheren en te verhuren tegen redelijke prijzen. Er wordt regelmatig overleg gepleegd met de bewoners. De winst die woningcorporaties maken, moet ten goede komen aan de volkshuisvesting.
De Rabobank is een coöperatieve bank omdat de filialen zelfstandig blijven. Ze is ontstaan uit een samengaan van de Coöperatieve Raiffeisenbanken en de Coöperatieve Boerenleenbanken, die ook allebei zelfstandige filialen hadden. Bij een coöperatieve bank is er een centrale kas waar filialen geld kunnen lenen en storten als ze tekort of geld over hebben. Maar elk filiaal blijft eigen baas.
Bij een coöperatie wordt het bestuur gekozen uit en door de leden. Hoewel de ledenvergadering wettelijk de leiding heeft, blijkt dit in de praktijk het bestuur te zijn. De dagelijkse leiding is in handen van de directeur. Alle afspraken zijn in statuten vastgelegd. Bij de oprichting kan gekozen worden uit drie vormen van aansprakelijkheid:
- WA: Wettelijke Aansprakelijkheid. De leden zijn gezamenlijk aansprakelijk voor eventuele verliezen.
- BA: Beperkte Aansprakelijkheid. Als er verlies wordt geleden, zijn de leden slechts aansprakelijk voor een van te voren vastgesteld bedrag.
- UA: Uitgesloten Aansprakelijkheid. De leden zijn slechts aansprakelijk voor het bedrag van hun deelname.
