Kerkvaders

betekenis & definitie

de → kerkelijke schrijvers der eerste zeven eeuwen van het Christendom, die om hun uitmuntende leer en groote heiligheid door de Kerk worden beschouwd als degenen, die haar de leer van Christus en de Apostelen als een vaderlijk erfdeel hebben overgeleverd. Wanneer zij eenstemmig een waarheid als geopenbaard beschouwen, is dit een zeker bewijs van de goddelijke overlevering. De bekendste Kerkvaders zijn in het Westen (Latijnsche Vaders): Ambrosius, Augustinus en Hiëronymus. Als laatste geldt de H. Bernardus. De K. van het Oosten is de H. Joannes Chrysostomus. Zie ook Kerkleeraar.