(radiotechniek). Door een radiozender worden electro-magnetische trillingen uitgezonden van een bepaalde vooraf ingestelde frequentie.
Tengevolge van de physische eigenschappen van de geheele zendinrichting is het niet mogelijk uitsluitend één enkele frequentie uit te zenden, doch worden mede frequenties uitgezonden, welke vlak boven of beneden de gewenschte liggen. De zender wordt scherper of nauwkeuriger afgestemd genoemd naar mate de energie op deze zgn. nevenfrequenties sneller afneemt.
Het geheel nu van de nevenfrequenties en de eigenlijke afstemfrequentie noemt men den frequentieband, welken de zender uitzendt, of wel de bandbreedte van den zender.Bij draadlooze telephonie worden op de gewenschte frequentie, hier de zgn. frequentie van de draaggolf, gesuperponeerd de frequenties van de telephonie. Wiskundig is aan te toonen, dat hierdoor naast de frequentie van de draaggolf ter weerszijden frequentiebanden optreden, welke symmetrisch ten opzichte van de draaggolf liggen. Men noemt deze banden zijbanden. In de telephonie kent men zendsystemen, welke uitzenden de draaggolf en twee z., de draaggolf met één z. of wel een enkelen z., waarbij de draaggolf zgn. onderdrukt wordt. Deze beide laatste vormen worden toegepast om den zender minder plaats in den aether te doen innemen ofwel om energie te besparen. Dubois.