Nadat voorheen betrekkelijk weinig aandacht was geschonken aan den duur van het werk, is men sinds het einde der 19e eeuw dit vraagstuk gaan bestudeeren. Eenerzijds wilde men door beperking van den w. de arbeidsvoorwaarden op dit terrein menschwaardig maken, uitputting tegengaan en den mensch gelegenheid geven ook eenigen tijd over te houden voor zijn gezin en voor andere vrije bezigheden.
Anderzijds wilde men door een goed gebruik van den beschikbaren w. het nuttig effect zooveel mogelijk opvoeren. In de laatste decennia zijn t.a.v. werktijdregelingen ook langs wettelijken weg, soms door internationale overeenkomsten, belangrijke verbeteringen bereikt.
De laatste jaren is de vraag naar verkorting veelvuldig besproken, soms doorgevoerd (V.S. v. Amerika) ter verkorting van de werkloosheid.
Daarbij gaat het dus niet om de bestrijding van mensch-onwaardige toestanden, maar om grootere spreiding over de valide arbeidskrachten. De groote weerstand tegen deze voorstellen wordt verdedigd op grond van de kostprijs verhoogende tendentie van zulk een maatregel.Vgl. ook ➝ Achturenwet; Arbeidswetgeving; Vacantie; Vrije Tijd. de Quay.
