(exp. psychol.). Verondersteld wordt een prikkel A (bijv. het zien van voedsel), die natuurlijkerwijze een reflexakt (afscheiding van speeksel) bij een dier opwekt. Wanneer men nu herhaaldelijk een prikkel B (bijv. het geluid van een bel) op het dier laat inwerken, tegelijk met of kort vóór het aanbieden van A, dan blijkt ten slotte B alleen in staat, hetzelfde reflex-antwoord te voorschijn te roepen. B is dan de voorwaardelijke prikkel en het antwoord de voorwaardelijke reflex.
Deze vormt volgens Pawlow, die hem het eerst beschreef (➝ Reflexologie en ➝ Behaviorisme), den grondslag van het leeren van dieren en menschen.
