In de electro-techniek een toestel, uitgerust met een of meer radiolampen, die zoo gekoppeld zijn, dat een kleine electrische ingangsspanning (energie) vele malen versterkt wordt. Kenmerkend voor een v. is de versterkingsfactor, de gevoeligheid, de vervorming („Klirrfactor”), het opgenomen vermogen en het eindvermogen. Al naar de wijze van koppeling spreekt men van ➝ weerstand-, ➝ transformator- en ➝ smoorspoelversterker; al naar het doel onderscheidt men hoog- en laagfrequentversterkers voor radio, telegraphie, televisie, geluidsfilm, grammophoonplaten-opname en -weergave en krachtversterkers voor zenders, distributiecentralen en krachtluidsprekers.
v. Gils.
