is een bepaling in een overeenkomst, waarbij iemand, die zich bij die overeenkomst tot iets verbindt, zich verplicht tot een bepaalde andere prestatie voor het geval hij de eerste verbintenis (de hoofdverbintenis) niet of niet tijdig nakomt. Is het s. gemaakt voor het geval de schuldenaar in het geheel niet aan zijn hoofdverplichting voldoet, dan kan de schuldeischer ófwel de hoofdschuld óf de straf vorderen. Betreft het s. echter alleen de vertraging in de nakoming, dan kan hij beide opeischen. De op grond van het s. gevorderde straf treedt in de plaats der ➝ schadevergoeding, die verschuldigd is wegens wanprestatie.
Het s. dient om den schuldenaar een grooter prikkel te geven aan zijn hoofdverplichting te voldoen en strekt zoodoende tot grootere zekerheid voor den schuldeischer. v. d. Kamp.