is het niet of verkeerd vormen van spraakklanken of het verwisselen van den eenen spraakklank met den anderen. Bij ieder kind komt dit voor op den leeftijd van 2-4 jaar. Is het dan niet verdwenen, dan wordt het een spraakgebrek.
Men onderscheidt functioneel (dyslalie) en organisch stamelen (mechanische dyslalie).
In het eerste geval zijn de spraakorganen gezond, maar is het gebruik ervan verkeerd, bijv. door gemakzucht, ongeschiktheid der spraakorganen (bij zwakzinnige kinderen) of door een onvoldoende gehoor (slechthoorenden). Organisch s. ontstaat door een organische afwijking bij de spraakorganen, bijv. kaak- of tandafwijkingen, hazenlip, gespleten gehemelte, organische verlamming van het zachte gehemelte, vergroeiing van het neustusschenschot, polypen, enz. Vgl. ook ➝ Stotteren.
