(<Lat. simultaneus = gelijktijdig) is een moderne richting in schilder-, bouwen romankunst. De schilders (Delaunay e.d.) willen effect maken door sterke contrasten van kleuren zonder overgang, door het als tegelijk gezien voorstellen van de drie dimensies; verwantschap met → futurisme en → cubisme.
In de bouwkunst niet zoo van belang, is het dat des te meer in de literatuur. In romans tracht men, met verwaarloozing van ruimte en tijd, onderling schijnbaar tegenstrijdige feiten in een koortsachtig tempo elkaar te doen opvolgen, de lotgevallen eener groep of massa als een geheel te behandelen (unanimisme, populisme); schrijvers: Romains, Dos Passos, Joyce, Döblin, Ned.: Wagener (Sjanghai), Kuyle (Harten en Brood), Kamp (Geschiedenis van een minuut). v.d.
Eerembeemt.Lit.: Tazelaar, Het proza der nieuwe zakelijkheid (z.j.).