Volgens de alteratietheorie van Hermann-Hering ontwikkelt een spier- of zenuwweefsel geen stroom, zoolang zijn stofwisseling in alle deelen dezelfde blijft. Rustende, ongekwetste, versche spieren en zenuwen zijn dan ook volledig stroomloos.
Iedere storing in de chemische processen echter veroorzaakt een stroom. Deze storingen kunnen teweeggebracht worden: 1° Door afsterven van het → protoplasma; dan ontstaat de demarcatiestroom, waartoe ook de zgn. ruststroom behoort. 2° Door overgang van het rustend protoplasma in geprikkelden toestand; hierdoor treden de actiestroomen op.
Chamuleau.