Etterafscheiding uit de tandkassen is klinisch veelal het meest sprekende symptoom der ziekte, welke in hoofdzaak eigenlijk niet anders is dan een langzaam voortschrijdende ontsteking van alle den tand zelf omgevende weefsels, die tezamen het parodontium of paradentium vormen: derhalve van wortelvlies, beenige tandkassen en de deze bedekkende slijmvliesbekleeding met inbegrip van het tandvleesch. In de latere jaren spreekt men dan ook van parodontose resp. paradentose.
De oorzaak kan plaatselijk zijn: bijv. overmatige tandsteenafzetting, ten gevolge waarvan de beschermende bekleeding van slijmvlies, been en wortelvlies allengs teruggedrongen wordt (drukatrophie). Ook overbelasting kan een voorname rol spelen: met name bij verlies van een onevenredig groot aantal tanden. Op lateren leeftijd kan deze overbelasting ook dan optreden, wanneer de tandrijen nog geheel intact zijn.
Het is duidelijk, dat in gevallen als deze de therapie naast behandeling der ontsteking zoo mogelijk wegname der oorzaak ten doel moet hebben.
Veelal echter vormt algemeene ziektetoestand den achtergrond der aandoening; vooral diabetes, rheuma of jicht. Dan zal plaatselijke behandeling alléén ontoereikend blijken en is vóór alles overleg met den internist noodig. Th. E. de Jonge-Cohen.