Troepenindeeling en slagorde der oude volken. De Grieksche ph. zijn de meest bekende. Elk volk had zijn eigen wijze van opstelling en indeeling. De Macedonische heeft door Alexander den Grooten (356-323 v.
Chr.), wegens de harmonische indeeling der gewapenden, de meeste beteekenis gekregen. In het algemeen was de Grieksche ph. opgebouwd uit veelvouden van 2. De kleinste eenheid werd gevormd door 2x2 man. Vier van deze eenheden vormden een lochos. 16 lochoi, in veelvouden van 2 tot afdeelingen samengevoegd, vormden een syntagme onder bevel van een xenagos.
De syntagme, opgesteld in 16 gelederen van 16 man, was de belangrijkste tactische eenheid voor de vorming van de ph. Zij komt als zoodanig overeen met een Romeinsche cohorte. De ph. bestond uit ten minste 16 syntagmen, welke weder in veelvouden van 2 tot afdeelingen waren samengevoegd. De geringe manoeuvreerbaarheid was de zwakke zijde van de ph.
Op open en vlak terrein was zij een geduchte aanvalsvorm. De 7 m lange lansen drongen tot vanuit het vijfde gelid naar voren. De voorste gelederen werden beschermd door een muur van elkaar ten deele bedekkende schilden, terwijl in de volgende gelederen de schilden zich tot een aaneengesloten horizontale dekking vormden. A.Lohmeijer.