(< Gr. para = tegen; doxè = meening),
1° Een stijlfiguur, waardoor de aandacht op een diepe waarheid getrokken wordt door ze in schijnbaar tegenstrijdige woorden te uiten. Bijv. St. Paulus: Niets hebbende, alles bezittende; Shakespeare: Zoo winnen wij, verliezend ons gebed.
v. d. Eerenbeemt.
2° Een wiskundige p. verkrijgt men bijv. door uit de juiste eigenschap (2—3)2 = (3—2)2 de onjuiste conclusie 2—3 = 3—2 te trekken.
3° Hydrostatische p., → Pascal (s.v.).