Koning van Zweden en Noorwegen (1872-1907); zoon van O. I en opvolger van zijn broeder Karel XV. * 21 Jan. 1829 te Stockholm, ♱ 8 Dec. 1907 aldaar. O. genoot een hoog aanzien in internationale kringen en werd meermalen als scheidsrechter aangesteld, o.m. in de Samoa-kwestie. Op binnenlandsch gebied nam hij een zwakke houding aan tegenover Noorwegen, en teekende nauwelijks protest aan, toen hij 7 Juni 1905 van den Noorschen troon vervallen werd verklaard.
O. werd opgevolgd door Gustaaf V.Lit.: Hallgren, O. II Sveriges konung (1908); Broëschius, O. II (Zweedsch, 1925); De Maricourt, O. II intime (1906). V. Routte.