Moraalphilosophische theorie, die houdt, dat er geen natuurlijk onderscheid bestaat tusschen goede en slechte daden. Dit onderscheid berust alleen op een vrije bepaling van den wil.
Is dit de goddelijke wil, dan spreekt men van het theonome moraalpositivisme of theonomie; stelt de individueele mensch dit onderscheid vast, dan leidt dit practisch tot scepticisme op het gebied van de moraal of tot amoralisme; geschiedt dit door den staat, dan kan men spreken van een politiconomie. De Christelijke wijsbegeerte verwerpt dit moraalpositivisme.
Verschillende daden zijn op zich genomen goed of kwaad, onafhankelijk van een positieve goddelijke of menschelijke wet, omdat zij krachtens hun aard leiden tot het menschelijk einddoel en overeenstemmen met de menschelijke natuur of noodzakelijk daarvan afwijken. P. de Jong.