Hakken - (landb.), losmaken van de bovenste grondlaag om daardoor de luchttoetreding te bevorderen en den akker van onkruid te zuiveren. Geschiedt met de hand of machinaal. →Schoffelmachine.
Als handgereedschap worden gebruikt: de houw, hak of krabber (Indië: patjol), waarbij het vrij groote blad onder een rechten of scherpen hoek aan een langen steel is bevestigd, de schrepel, met korten steel, en de schoffel, met langen steel en vrij klein blad, hetwelk naar voren in een scherpe snede uitloopt. Schoffels worden naar voren geduwd, hakken en schrepels naar achter getrokken of geslagen.
Gewassen, welke in rijen gezaaid worden en later in de rij op afstand moeten komen, worden met de hak of schrepel gedund.Hakcultuur is de meest primitieve wijze van grondbewerking. Dewez.
