Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Gepubliceerd op 04-07-2019

Gallus, (persoon)

betekenis & definitie

Gallus, (persoon) - 1° Caius Asinius Saloninus, zoon van ➝ Asinius Pollio, huwde Vipsania Agrippina, waarvan keizer Tiberius had moeten scheiden. Door dezen in het verderf gestort, stierf hij den hongerdood in de gevangenis, 33 n.

Chr.2° Caius Cornelius, Rom. dichter, soldaat en staatsman; * 70, † 27 v. Chr., stamde uit Forum Iulii (Fréjus) in de Provence. Aanhanger en vriend van keizer Augustus, bestreed hij Cleopatra en Antonius, veroverde Alexandrië, werd de eerste prefect van Egypte. In ongenade gevallen, doodde hij zich zelf. Als dichter maakte hij van de Elegie in de Rom. lit. een apart genre. Zijn navolgers waren Tibullus, Propertius en Ovidius. Zeer bevriend met Vergilius (Xe Ecloga). In „Gallus” van W.A. ➝ Becker is G. de hoofdfiguur.

Witlox.

3° Caius Sulpicius, Rom. consul 166 v. Chr., overwon de Liguriërs. Astronoom en geletterde.
4° Cestius, Rom. generaal, stadhouder van Syrië, 64 n. Chr. Bij den opstand der Joden belegerde hij vruchteloos Jerusalem en werd vervangen door Vespasianus.

Lit.: Schürer, Gesch. d. Jüd. Volkes im Zeitalter Jesu Christi (I); Flavius Josephus, Bellum Iudaïcum (II).

5° Flavius Claudius Constantius, neef van Constantijn den Grooten en in 351 mederegent van diens zoon keizer Constantius. * 325, † 353.

Om de verregaande wreedheid en willekeur van zijn bestuur, liet de keizer hem ter dood brengen.

Gorris.

6° Vibius Trebonianus, Rom. keizer 251-253, zelf overweldiger en op zijn beurt door zijn troepen vermoord. Zette de Christenvervolging van zijn voorganger Decius, hoewel niet zoo hevig, voort.

< >