Favete linguis - [Lat., = bewaart een (godsdienstig) stilzwijgen], begin van een vers van Horatius (Oden, III, 1, 2). De dichter vraagt dit stilzwijgen, om te luisteren naar de moreele waarheden, die hij laat volgen.
De uitdrukking is overigens een formule, uitgesproken tot de omstaanders bij een godsdienstige handeling. De formule beteekent woordelijk: begunstigen met de tong, d.i. woorden van goede voorbeteekenis spreken, of zwijgen (om kwade voorteekens te vermijden). Weijermans.