Abbé, eere-kanunnik van Soissons, met zijn broeders Aldoric, Gustave en Jules ontwerper der naar hem genoemde geometrische, klinkerschrijvende, phonetische stenographie, gegrond op de systemen Prépéan en Paris. * 1833 te Notre Dame de Liesse (Aisne), ✝ 1912 te St. Maur des Fossés (bij Parijs).
In 1897 kwam de scheuring onder Depoin, leider van het Parijsche propagandacentrum Institut Sténographique de France, met als gevolg: het ontstaan van het systeem Duployé-Institut. Dit verdrong D.; thans het meest beoefende Fr. kortschrift.
Beide syst. zijn voor vsch. talen bewerkt. Homulle Dupont1° Jacques Charles, bijgenaamd de l’Eure, Fransch magistraat en politicus; * 27 Febr. 1767 te Neubourg in Normandië (dept. Eure), ✝ 3 Maart 1855 op zijn buitenverblijf te Rouge-Perriers (Eure). Bij het uitbreken van de Revolutie in 1789 was hij advocaat bij het parlement in Normandië.
Gedurende de revolutionnaire en keizerlijke periode bekleedde hij verschillende rechterlijke ambten en werd ten slotte in 1811 voorzitter van het gerechtshof te Rouen. Onder het Directoire was hij ook lid van den Raad van Vijfhonderd en in 1813 van het Wetgevend lichaam. Hij was een overtuigde liberaal en een besliste tegenstander van alle despotisme, waardoor hij het grootste gedeelte van zijn politieke loopbaan in de oppositie doorbracht en als magistraat onder de Restauratie afgezet werd. Na de Juli-revolutie van 1830 aanvaardde hij een ministerschap, doch nam reeds 17 October daaraanvolgende ontslag en plaatste zich wederom in het kamp van den tegenstand. In 1847 was hij een van de voornaamste leiders van de campagne der reformbanketten. Bij het uitbreken van de revolutie in 1848 werd hij, als „de” vooraanstaande persoonlijkheid in de republikeinsche partij en wegens zijn besliste houding in de rumoerige Kamerzitting van 24 Febr. tot lid van de Voorloopige Regeering en tot voorloopigen voorzitter van den Ministerraad benoemd.
Na het uiteengaan van de Constitueerende Vergadering verliet hij echter voor altijd het staatkundig tooneel (1849). Zijn politieke vrienden noemden hem den Aristides van het Fransch liberalisme, maar zijn bekwaamheid was ver beneden zijn eerlijk en edel karakter. In 1881 verrees te Neubourg een gedenkteeken te zijner eer.
Lit.: G. Weill, Histoire du parti républicain en France (Parijs 21928). Lousse 2° Joseph, apostolisch vicaris van Njassa, titulair bisschop van Thibar; * 1850 in Frankrijk, ✝ 1930 te Thibar (Tunis). In 1878 priester gewijd, treedt hij in 1880 in de Sociëteit der Witte Paters. Sticht een der eerste missieposten in Belgisch Kongo, nl. te Boengana (Kwamouth), 1886. Wegens een nieuwe kerkelijke indeeling wordt Boengana begin 1887 verlaten. Vertrekt 1891 naar Karema (Tanganjika-meer), vandaar naar de Njassa-missie, alwaar hij bisschop wordt gewijd (1897).
Ziekte verplicht mgr. Dupont zijn ontslag in te dienen. Vanneste 3° Léon Papin, bijgenaamd: le saint homme de Tours; * 24 Jan. 1797 op het eiland Martinique, ✝ 18 Maart 1876 te Tours. Na den dood zijner eenige dochter gaf hij zich geheel als leekenapostel aan godsdienstige en charitatieve werken; o.a. bevorderde hij de devotie tot het Heilig Aanschijn, waarvoor hij steeds een lamp brandde. Vanwege de talrijke genezingen, die hij door middel van de olie uit deze lamp bewerkte, werd hij de wonderdoener van Tours genoemd. Zijn huis aldaar is een druk bezochte bedevaartskapel. Het proces der zaligverklaring is aanhangig.
Lit.: P. Janvier (2 dln. Tours 21882; volksuitg. 1 dl. 31926). J. v. Rooij 4° Pierre, Fransch dichter van door hem zelf gecomponeerde volksliederen in den stijl van → Béranger, maar gezond-landelijk en humoristisch van toon, ook democratischer van strekking; in zijn tijd verwekten zij veel bijval. * 1821 te Lyon, ✝ 1870 te St. Etienne.
Uitg. : Chants et chansons (3 dln. 1852 vlg.). Baur 5° Pieter, Nederlandsch kopergraveur, etser en teekenaar; * 1870 te Amsterdam, ✝ 1911 te Hilversum. Vanaf 1902 hoogleeraar aan de Academie te Amsterdam. D. verstond vooral uitmuntend de techniek der kopergravure.