Arbeidssysteem is een op doelmatige wijze en op bepaalde grondslagen geordende arbeidsverrichting. Men kan onderscheiden het handwerk- en het mechanischsysteem. Het laatste neemt in omvang toe en heeft stellig de toekomst. Elk a. richt zich naar de eischen van doelmatigheid en rendement, en wijzigt zich naar omstandigheden en nieuwe mogelijkheden, die door technische evolutie en nieuwe ontdekkingen in voortdurende beweging blijven.
Van een vaststaand a. kan men dus niet spreken. Dit betreft het economisch arbeidsdoel, de voortbrenging zelf. A. is ook sociaal te bezien, waarbij veelal het individueele en het collectieve de aandacht vragen. Het individueele, ieder voor zich, of het collectieve, allen voor allen. Dikwijls wordt ook de tegenstelling kapitalistisch-socialistisch gemaakt, maar die is willekeurig. Wie het aldus wil stellen, moet de tusschenvoeging solidaristisch gebruiken. Dit laatste draagt een Kath. karakter.
Het eerbiedigt het persoonlijke in den mensch, die allereerst werkt voor het levensonderhoud van zich en de zijnen, rekent ook met de menschelijke goede en onvolmaakte eigenschappen, maar scherpt de verantwoordelijkheid van het individu jegens het algemeen welzijn. Het solidaristisch a. is individueel en collectief tegelijk, maar deze beide gezuiverd van de onbruikbare elementen. Het rust op de overtuiging, dat de menschen nooit allen heiligen zullen worden, maar streeft naar een juridische ordening, die het huidige a. richt op de belangen van de arbeidende menschheid. Het beoogt de practische beleving van Christus’ geboden van rechtvaardigheid en naastenliefde in het moderne voortbrengingsproces. Nieuwe organische vormen en verhoudingen moeten dit bevruchten. De encycliek Quadragesimo Anno leert, dat de wereld aan het solidaristisch a. groote behoefte heeft, en de wereldontreddering van dezen tijd er toe dringt. Kuiper