(Lat., laat ons bidden) is de uitnodiging, die aan ieder openbaar kerkelijk gebed voorafgaat en waarin dus de priester oproept tot gebed. Oudtijds volgde op deze uitnodiging een ogenblik van stilte, waarin ieder zijn bijzondere intenties kon uiten; de priester vatte dan de gebeden samen in een openbaar gebed.
In boetetijden wordt de invitatie gevolgd door „Flectamus genua”, waarna de gelovigen knielend hun eigen gebeden vermelden. Het streven is de stilte weer in ere te herstellen (vgl. hernieuwde Paaswake 1951). zie Formuliergebed.
