Katholicisme encyclopedie

Prof. dr. J.C. Groot (1955)

Gepubliceerd op 02-01-2020

MOAB

betekenis & definitie

was tijdens het O.T. de vruchtbare hoogvlakte ten O. van de Dode Zee. Daar ligt de berg Nebo, van welks top Moses vóór zijn dood het land van belofte aanschouwde (Deut. 34 : 1).

Reeds vroegtijdig kende men op dit plateau, zoals de onderzoekingen van Nelson Glueck aangetoond hebben, een uitgebreid bevloeiingssysteem en een hoogstaande stedelijke beschaving, die blijkbaar door een catastrophe in de 19de eeuw v. Chr. te gronde is gegaan.

Pas in de 13de eeuw v. Chr. werden weer talrijke nieuwe nederzettingen gebouwd en een gordel van bergvestingen aangelegd om het land tegen de invallen der nomaden uit het Oosten te beveiligen.

Uit de oudere periode werd te Baloe’a een stéle gevonden, beschreven met een lineair schrift, dat nog niet werd ontcijferd. De in Num. 21 : 21— 25 : 5 beschreven gebeurtenissen vallen blijkbaar in het begin van de tweede (de eigenlijk Moabietische) periode, toen het Noorden van dit gebied nog in het bezit was van de Amorieten en toen de Moabieten zich slechts door vervloekingen (zie Balaam) tegen de dreigende aanval meenden te kunnen verweren (Num. 22 :3 vv.).

Deze Moabieten nu zijn, wat taal en afstamming betreft, nauw aan de Israëlieten verwant geweest. Aan het begin van het tijdvak der Rechters breidden zij hun heerschappij uit in de richting van de Jordaan-vlakte, maar werden door Ehoed, die hun koning Eglon vermoord had, verslagen (Recht. 3 : 27 vv.).

Koning David heeft Moab onderworpen (2 Sam. 8:2), ondanks de aanvankelijk vriendelijke betrekkingen tussen zijn geslacht en dit land (vgl. Ruth 1 : 1 vv.; 4 : 22; 1 Sam. 22 : 3).

Het land Moab werd door de Assyriërs onderworpen en hield sedert de verovering door Nabuchodonosor II in 5S2 v.

Chr. op een zelfstandige politieke grootheid te zijn.

Omstreeks het begin van onze jaartelling was het bezet door de Nabateeërs, die het weer tot een hoge ontwikkeling hebben gebracht. D.

L. B.