(Lat.: hostia, slachtoffer) is een rond, dun schijfje tarwebrood, uit zuiver en, althans in de Westerse Kerk, ongedesemd tarwemeel gebakken, dat in de Mis wordt gebruikt. Men onderscheidt een grote hostie, die bestemd is voor de communie van de priester en ook gebruikt wordt voor de uitstelling van het H.
Sacrament, en een kleine hostie voor de communie der gelovigen. De hostie is meestal voorzien van een symbool van de Eucharistie of van een voorstelling van het Kruis.
Vroeger was het vervaardigen van hosties voorbehouden aan geestelijken.
