heet sinds de afscheiding van het Oosten de Katholieke Kerk, die de levensband met „de rots” behouden heeft, doch in gelovig denken en beleven onvermijdelijk een sterk Westers karakter kreeg. Dit Westerse karakter typeert ook het reformatorische denken en beleven.
In de Katholieke Kerk is echter ook plaats voor Oosterse Christenen (geünieerden), die met hun Oosterse denken leefwijze een verrijkende variant voor de Catholica kunnen zijn. j. c. G.
