(letterlijk: gebedstocht) verzinnebeeldt de levensweg: de reis is moeilijk en ver, als één roepen om de gemeenschap met Hem, die zich zo vaak voor ons verbergt. Men zou de moed opgeven, maar, gelukkig, in de verte wenkt het genadeoord, waar Gods zegen zich openbaart en Hij aanwezig is om alle nood in zich te bergen, heling en heil te brengen.
In de godsdienstige handelingen, die de pelgrim daar na aankomst verricht, wordt alle bitterheid der reis vergeten in de zoetheid van het vinden der gemeenschap met God tezamen met de velen, die elkander in hun geloof sterken. Eenmaal naar huis teruggekeerd, blijft deze ervaring zijn hoop voeden: het leven moge hard schijnen en grillig, het is een doelgerichte reis naar het uiteindelijke rusten in God.Vele godsdiensten kennen de bedevaart. God heeft deze symbolische handeling ook in zijn openbaringsgodsdienst haar plaats gegeven. De Israëliet pelgrimeerde naar Jerusalem; ook voor de Christen bevat ,,het heilig land” nog ,,de heilige plaatsen” bij uitstek (zie Kruistochten). Daarnaast treedt voor hem de tocht naar het eeuwige Rome om de graven van de apostelen te bezoeken en „Petrus te zien” in zijn opvolger. De vele Maria-heiligdommen getuigen er van, hoe de godsvrucht tot de milde en begrijpende moeder zich gaarne in het bedevaartsmotief uitdrukt. Bedevaartsoorden zijn plaatsen van bekering en genade.
De wonderen, die God er tot stand wil doen komen, zijn als het zegel van deze weldadige heling door het geloof. Anderzijds leent de bedevaart zich ook tot misbruiken en tot uitholling van haar godsdienstige kern. De voorschriften der Kerk trachten ook in onze tijd de bedevaartsreis als een cultische handeling te handhaven, die zich door een zekere harde primitiviteit en door haar gebedssfeer aftekent tegen het moderne toeristische comfort; de abundantie, welke aan een bedevaartsoord eigen is, willen deze richtlijnen bezield houden door een waarlijk godsdienstige vreugde en een religieuze verbeelding, die zich aan de geloofsnorm gebonden weet. Onder deze veronderstellingen bevordert de Kerk de bedevaarten, opdat ook door dit symbool de Christen geholpen worde om zijn weg door het leven te ervaren als de hoopvolle — zij het ook harde pelgrimsreis naar „het hemelse Jerusalem”, dat in de verte reeds wenkt.
j. w.
