Een concept uit de kennisleer dat onderscheid maakt tussen kennis die is opgedaan door middel van ervaring (a posteriori, 'achteraf beschouwd'), en a priori-kennis ('vooraf beschouwd').
De termen a priori en a posteriori maken onderscheid tussen twee soorten kennis. A priori kennis is in de filosofie kennis die onafhankelijk is van (zintuiglijke) ervaring, waar ze logisch aan voorafgaat. Dit is tegengesteld aan a posteriori, empirische, feitelijke kennis, die is afgeleid uit ervaring. De Duitse filosoof Immanuel Kant stelde in zijn 'Kritiek van de zuivere rede' uit 1781 dat alleen a priori oordelen universeel geldig zijn (logisch noodzakelijk), terwijl kennis die uit ervaring is verkregen (a posteriori) 'contingent' is, dus mogelijk, maar niet zeker.
