m. of Derde Silezische Oorlog 1756-1763 om het bezit van Silezië gevoerd tussen Frederik II van Pruisen, verbonden met George II van Engeland enerzijds, en Maria Teresia van Oostenrijk, gesteund door Elisabeth van Rusland en Lodewijk XV van Frankrijk anderzijds.
Geschiedenis. Frederik II veroverde 1756 Saksen en viel 1757 in Bohemen, waar hij door Daun 18 juni bij Kolin werd verslagen. De 25ste juli overwonnen de Fransen de Engelsen onder Cumberland bij Hastenbeck en dwongen hen tot het Verdrag van Klooster-Zeven (8 sept.). De 5de nov. versloeg Frederik II de Fransen en het Duitse Rijksleger bij Rossbach en verdreef 5 dec., door de overwinning bij Leuthen op Karel van Lotharingen behaald, de Oostenrijkers uit Silezië. Het Duits-Engels leger onder Ferdinand van Brunswijk versloeg 23 juni 1758 de Fransen bij Krefeld. De 25ste aug. bracht Frederik de Russen bij Zorndorf een bloedige nederlaag toe, maar werd 1759 bij Kunersdorf door de Russen en de Oostenrijkers onder Laudon verslagen.
Na Elisabeths dood sloot Peter III van Rusland 1762 de Vrede van St.-Petersburg. In 1763 kwam ook de Vrede van Sankt-Hubertsburg tussen Oostenrijk en Pruisen tot stand, waarbij dit land Silezië behield. Door de Zevenjarige Oorlog verloor Frankrijk zijn prestige in Europa en zijn koloniën in de overzeese gewesten, terwijl de slechte toestand van zijn schatkist en het zedenbederf het terrein bereidden voor de Franse Revolutie. Pruisen werd een grote mogendheid en een tegenwicht voor de macht van Oostenrijk. Engeland heerst voortaan over de zee.
