I. ('wernər) m. (-s) → Wernherus.
II ('vernər)
1. (Abraham Gottlob) Duits aarden delfstofkundige. ° 1750. hoogleraar te Freiberg, ✝ 1817 te Dresden; grondlegger van het neptunisme.
2. (Alfred) Duits scheikundige, 0 1866 te Mulhouse, hoogleraar te Zurich, waar hij 1919 ✝; bekend door zijn werken over de valentie. Nobelprijs 1913.
