(vər'brandən) (verbrandde, verbrand)
I. (heeft)
1. door vuur of vlam verteren : iets tot as –; iemand levend –. →: as.
2. door branden vernietigen : papier –. →: schip.
3. er brandwonden aan krijgen : hij heeft zijn voet verbrand. →: mond, vinger.
4. verzengen : de zomerzon verbrandt het gras.
5. met zwarte korst bakken : de bakker heeft het brood verbrand.
II. (is)
1. door vuur of vlam verteerd worden : die turf verbrandt spoedig.
2. bruin worden door de zon : zijn gezicht is verbrand.
3. door hitte of inwerking van bijtende stoffen bederven : het eten is verbrand; het laken is door het sterkwater verbrand.
4. Scheik. zich snel verbinden met zuurstof.
