('ultima 'tu:le) [Lat.]
1. Eig. in de Oudheid, eiland in het hoge noorden, als eindpunt van de bekende wereld gedacht.
2. Metf. uiterste uithoek van de aarde.
Gepubliceerd op 18-02-2020
betekenis & definitie
('ultima 'tu:le) [Lat.]
1. Eig. in de Oudheid, eiland in het hoge noorden, als eindpunt van de bekende wereld gedacht.
2. Metf. uiterste uithoek van de aarde.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: