Modern Woordenboek

Jozef Verschueren (1930)

Gepubliceerd op 18-02-2020

turf (brandstof)

betekenis & definitie

m. (turven; -je) v. (als stofnaam)

I. Eig. bruine viltachtige brandstof van halfvergane plantdelen : trappen, treden, (uit)steken; branden, stoken; stapelen of vletten; tornen; harde, lichte, platte bagger-, spon-, steekturf; korte is baggerturf; lange wordt uit hoogveen gestoken; - en hout opdoen, brandstof ; naar de venen sturen, nutteloos werk verrichten. → as, veen.

II. Metf.

1. Wapenk. turfvormige figuur : een schild met turven.
2. gebakken broodje in de vorm van een turf.
3. lijvig boekdeel.

Enc. Turf wordt uit laagveen gebaggerd in Friesland, Overijsel, Utrecht en Noordholland; uit hoogveen gestoken in Drente, Overijsel, Noordbrabant, Friesland, Groningen. In de laatste jaren is de vervaardiging van geperste turf en turfstrooisel uit de hoogvenen aanzienlijk toegenomen. In België wordt turf nog slechts sporadisch, in de Kempen, gestoken.

< >