(tro'ja:nsə) m. oorlog van de Grieken tegen de bewoners van de streek om Troje, volgens de overlevering 1193-1184 v. K.
Geschiedenis, Naar de sage verhaalt, was de oorzaak ervan de schaking van Helena, gemalin van koning Menelaos van Sparta, door Paris, zoon van koning Priamos van Troje. De Griekse vloot, met de helden Menelaos en zijn broeder Agamemnoon, Odusseus, Diomedes, Achilleus, Patroklos, Nestor, de twee Ajaxen, Philoktetes, Idomeneus enz. vertrok, na een oponthoud door windstilte (→ Iphigeneia) van Aulis naar Troje. Hier was Hektoor, de oudste zoon van Priamos, de voornaamste held. Na een tienjarige strijd zonder beslissende uitkomst, ontstond een twist tussen Agamemnoon en Achilleus, die zich in zijn tent terugtrok en weigerde nog op het slagveld te komen. Reeds wilden veel Grieken de onderneming opgeven, doch, toen Hektoor Patroklos, Achilleus’ vriend, had gedood, keerde Achilleus ten strijde terug en bracht Hektoor om het leven. Diomedes en Odusseus slopen de stad binnen en roofden het heilige beeld Palladion uit de tempel.
Het door Epeios vervaardigde houten paard, waarin Griekse strijders (o. a. Purrhos, Achilleus’ zoon) verborgen waren, en dat op een goede morgen vóór de muren van Troje stond, verbaasde de Trojanen, doch Sinoon, een Griek die in het veld verscholen zat. haalde ze over het paard als een geschenk van Athena te aanvaarden, en het noodlottig einde van Laokoöon, die zijn medeburgers tegen de Grieken en hun paard gewaarschuwd had, ontnam hun alle argwaan. Het paard werd binnengehaald en de volgende nacht kwamen er de Griekse strijders uit en overrompelden de stad. Slechts een klein aantal Trojanen (o. a. Antenoor) gelukte het zich te redden en in Italië een nieuw vaderland te zoeken. Aldus de sage volgens Homeros’ Ilias en Vergilius’ Aeneis.
De historische kern van deze sage laat zich niet gemakkelijk omschrijven. Vermoedelijk staat deze oorlog in betrekking met de Griekse kolonizatie in Klein-Azië, die reeds in het Mukeens tijdperk een aanvang nam. Eratosthenes plaatst de Trojaanse Oorlog in 1184 v. K., dit echter zonder doorslaande redenen.
