m. (...grafen) [Gr. graphein, schrijven]
I. Eig. toestel om berichten enz. op een afstand kenbaar te maken nl.
1. a. door zichtbare seinen nl. armen, bevestigd aan een paal, waarvan de verschillende standen bepaalde betekenissen hebben: bekend is de (optische) van Ghappe.
b. Uitbr. dergelijk toestel om de stand van het spel op een gegeven ogenblik gemakkelijk en op een afstand te kunnen overzien: de bij het kaatsspel.
2. door gebruikmaking van een elektrische stroom: draad-, draadloze -.
II. Metn. telegrafie: bij de werkzaam.
Enc. Reeds in de oudheid kende men een soort van optische telegraaf, d. i. vuurseinen die o. a. bij de veldtochten van Hannibal, bij de Schotten en bij de Germanen gebruikt werden. Ook Napoleon richtte, door middel van armen in verschillende standen een optische telegraaf in. De ontdekking van het elektromagnetisme gaf aanleiding tot allerlei systemen waarvan de 1837 door MORSE bedachte schrijftelegraaf tot heden in gebruik is. Een telegraaftoestel bestaat hoofdzakelijk uit een batterij, een seingever of sleutel, een luchtgeleiding, een grondgeleiding, een seintoner of schrijftoestel. Wordt in het zendstation de sleutel omlaag gedrukt, dan gaat de elektrische stroom uit de batterij door naar het ontvangstation.
Hier wordt het hoefvormig ijzer een elektromagneet. Deze trekt een weekijzeren anker aan, zodat de schrijfstift omhoog gaat en gedrukt wordt tegen een papierreep die door een mechanisme wordt voortbewogen. De schrijfstift zet nu punten of streepjes naar gelang de sleutel in het zendstation korter of langer naar beneden wordt gedrukt. Vlugger dan het morsetoestel werkt de typendruktelegraaf van HUGHES die, in plaats van punten en streepjes, letters op het papier afdrukt. Voor overzeese telegraafverbindingen gebruikt men kabels die op de bodem der zee worden neergelaten. De eerste telegraafkabel werd 1866 tussen Ierland en Newfoundland gelegd.
