('ta:bor) [Hebr. berg] m.
1. Eig. 562 m hoge berg in Palestina waarop de verheerlijking van Jezus zou hebben plaatsgehad.
2. tabor (-s) Metf. blokje in een expositietroon waarop de monstrans staat.
Gepubliceerd op 18-02-2020
betekenis & definitie
('ta:bor) [Hebr. berg] m.
1. Eig. 562 m hoge berg in Palestina waarop de verheerlijking van Jezus zou hebben plaatsgehad.
2. tabor (-s) Metf. blokje in een expositietroon waarop de monstrans staat.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: