m. (-en; -pje) [~ storen, hevige, onrustige beweging]
I. Eig. hevige, zekere tijd aanhoudende wind: een steekt op, huilt, loeit, gaat liggen; een vliegende een is een wind van ± 24 m in de sekonde. Gez. de barometer staat op -, ook Fig. er heerst een dreigende stemming; een in een glas water, twist, ruzie om een belachelijke kleinigheid; een van toejuichingen, van verontwaardiging, geweldige toejuichingen enz.; tegen de is het kwaad roeien, het is moeilijk tegen de openbare mening in te gaan.
II. Metf.
1. algemene, hevige aanval van een krijgsmacht: lopen; de afslaan; het loopt -, er is druk bezoek.
2. grote wederwaardigheid, tegenspoed: de -en van het leven.
3. hevige opwinding: de van de hartstochten trotseren. ➝ toorn.
4. dreigend, verpletterend ongeluk: een afwenden, bezweren.
5. verschrikkelijkheid: de -en van de revolutie.
