Modern Woordenboek

Jozef Verschueren (1930)

Gepubliceerd op 18-02-2020

stilte

betekenis & definitie

('stiltə) v. (-n, -s) het stil zijn inz.

1. rust, kalmte, stilzwijgen: een ademloze, akelige, onheilspellende -; de van de dood; een als van het graf; verzoeken; -, beval de meester; Zeew. op de Stille Oceaan. er is in ➝ ‘t geheel geen wind.

Tgst. gerucht.

2. geheim: hij deed het in -.

< >