I. v. [Ofr. ] Lat. despectus verachting]
1. Alom. leedwezen over iets waarvan men het gevoel heeft dat het ook anders had kunnen zijn: geen een volgde hem, tot mijn -; in, ten van, in weerwil van, ondanks, trots.
2. Inz. lichte vorm van berouw : van iets hebben, gevoelen.
