(scha'vot) o. (-ten) [Fr. échafaud]
1. Algm. Veroud. stelling, stellage.
2. Inz. houten stellage op een plein tot uitoefening van de lijfstraffelijke rechtspleging: het beklimmen, bestijgen; op het sterven; iemand op het brengen, hem de doodstraf berokkenen.
