o. (-en) [Lat. sacramentum d. i.] heiligende handeling nl.
1. Kat. uitwendig teken, door Kristus ingesteld, waardoor genade wordt aangeduid en gegeven : er zijn zeven ~en nl. het doopsel, het vormsel, het H. Sakrament des Altaars, de biecht, het H. oliesel, het priesterschap en het huwelijk.
Gez. de laatste -en of de -en der stervenden, het H. oliesel; het -, veelal het H. Sakrament des Altaars; het der boetvaardigheid, de biecht.
2. Prot. elk van de kerkelijke gewijde handelingen die als instellingen van Kristus beschouwd worden ; er zijn twee -en nl. de doop en het avondmaal.
