('raffaèl) eig. Raffaël(l)o Santi, Italiaans schilder, ° 1483, werkte te Florence en te Rome, waar hij 1520 †; schilderde 1225 stukken o. a. talrijke madonna’s: del Granduca (Florence), uit het Huis Tempi (München), Belle Jardinière (Parijs), in ’t Groen (Wenen), met de vis (Madrid), della Sedia (Florence), en de Sixtijnse Madonna (Dresden); fresko’s in ’t Vatikaan te Rome o. a. het Dispuut over het H.
Sakrament des Altaars, de School van Athene, Paus Leo I Attila weerhoudend, Heliodorus uit de tempel verjaagd; portretten van paus ➝ Julius II (Florence), van Balthazar Castiglione (Parijs); Maria’s Huwelijk (Milaan), Kristus’ verheerlijking op de Thabor (Rome), Kristus’ Graflegging. Raffaël is een beminnelijk, idealistisch kunstenaar.
In zijn beroemde madonna’s drukt hij moederlijke tederheid en kinderlijke onschuld op bekoorlijke wijze uit; zijn grotere stukken onderscheiden zich door fraaie groepering. Zijn drapering is prachtig en zijn koloriet levendig en harmonieus.
