(pa'pi:rus) m. (-sen, ...ri) [Lat. < Gr. < Koptisch]
I. Eig. Egyptisch rietgras met tot 3 m hoge stengels, die de ouden de grondstof voor schrijfpapier leverden (Cyperus papyrus) : de oude Egyptenaren bereidden een soort van papier door de vezels tussen het merg en de bast van de in lange repen aan elkaar te kleven en tot vellen samen te persen.
II. Metn.
1. schrijfstof uit de papirus vervaardigd : hiërogliefen werden op geschreven.
2. oud handschrift op papirus (II1) geschreven: in veel mummiekisten zijn -sen gevonden.
